Το Τίμημα

Δάκρυα φουσκώνουν τη καρδιά

Δάκρυα γεμίζουν τους καθρέπτες σου

Δάκρυα τραυλίζουν στη ψυχή σου

Και βυθισμένος καθώς είσαι

Δακρύζεις...

Σηκώνεσαι καταλαβαίνεις πως στέρεψες

και αναρωτιέσαι

Ψάχνεις τον ορισμό

Ρωτάς Παντού Σωκράτες Πλάτωνες Εσένα...

Καμιά απάντηση

στα βάθη της ψυχής σου

σιωπή...

<<Μα που να ψάξω που να στραφώ>>;

Ψάχνεις σε βιβλία σε κόμβους γνώσεων

και τελικά...Μα να'το! Το βρήκες!

Στάσου

Τι κάνεις εκεί;

Γιατί κρύβεις το μυστικό;

Γιατί τρέμεις;

Δείξε μας!Θέλω να δω το φως του

Τους ρώτησα και εγώ μα απέτυχα

Όχι Όχι μπορώ!

Είναι δύσκολη της ανατριχίλας η ζάλη

αλλά μπορώ

Στάσου που πας;Γιατί φοράς άσπρα;

Γιατί είσαι λευκός;

Μη φεύγεις στάσου δείξε μας

Θα καταλάβουμε

Θα αλλάξουμε θα καταλάβουμε

Μη φεύγεις...