Πλανήτης Γη

Ένας αντίλαλος
σε φουρτουνιασμένο κύμa
ήχος από κλάμα
στο ποτάμι της αδιάβροχης πλέον
ψυχής σου
καταφτάνει

Παρμένος από κομματιασμένα
γυαλιά με την δική σου
πύρινη εικόνα

Ένα πρόσωπο μοναδικά |
κατακερματισμένο
να στέκεται μπροστά
από μια απέραντη έρημο
ανυπαρξίας και ματαιότητας

Και ένα ραδιόφωνο
από τον μεσαίωνα
να τραγουδά σιωπηλά
ελεύθερες αράδες

Ένα πρόσωπο
που αναζητά ίχνη ζωής
στον Πλανήτη Γη