ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ

Ναι. Έτσι είναι. Πρέπει να έκανα κάτι πολύ κακό. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Αυτή η τιμωρία...
Όχι. Δεν μου άξιζε.
Όλα έδειχναν καλά. Όλη μέρα παιχνίδι με τον μεγάλο άτριχο γατομπαμπά της οικογένειας και το βράδυ ύπνος με την μεγάλη άτριχη γατομαμά.
Να δείτε που είχε να κάνει με αυτό το περίεργο κουτί. Μια μέρα πριν το μοιραίο εμφανίστηκε από το πουθενά και ξαφνικά οι δυο τους ασχολούνταν  μόνο με αυτό.
Έμοιαζε μαγικό αφού μέσα του έβαζαν, έβαζαν, ξανά έβαζαν ένα σωρό πράγματα.
Έχω ξανά βγει από το σπίτι αλλά εκείνη την φορά ήταν διαφορετικά.
Το ένοιωθα στην ραχοκοκαλιά μου πως κάτι δεν πήγαινε καλά.
Πού με πάνε;
Αποκλείεται να με πηγαίνουν στον πάρκο νύχτα!
Το σιδερένιο πλάσμα με τα στρογγυλά πόδια, σταμάτησε μπροστά από μια άλλη φωλιά. Έμοιαζε με την δική μας αλλά ήταν πολύ πιο άσχημη.  Γατζώθηκα πάνω στον γατομπαμπά μου.
<<Μην με αφήσεις από την αγκαλιά σου>>
Δεν με άκουσε.
Πίεσε με τα δάχτυλα του κάτι δίπλα στη πόρτα. Ένας απαίσιος ανατριχιαστικος ήχος ακούστηκε.  Σκαρφάλωσα στην κορυφή του κεφαλιού του. Γατζώθηκα από τα μαλλιά του, εκείνος προσπάθησε να με αποτραβηξει. Μα γιατί;
Με χαϊδεψε .
<< Έλα Σίμπα . Ηρέμησε>>
<<Για να το λέει , μπορώ να ηρεμήσω>>.
Η πόρτα άνοιξε και εκεί ...την είδα.

- Συνεχίζεται -